VEBAL

Susmak masumiyet değildir.

Her sessizlik, bir tercihtir.

Ve her tercih, taraf olmaktır.

Zulüm yalnızca yapanın değil,

görenin susmasıyla büyür.

Haksızlık,

itiraz edilmediği her an

meşruiyet kazanır.

“Ben yapmadım” demek kurtarmaz.

Çünkü görüp de susan,

el sürmeden ortak olur.

Sükût, zalimin en güvenli zırhıdır.

Tasavvuf kaçış değildir.

İnziva, hakikati terk etmek değil;

nefsin konforunu terk etmektir.

Edep, zulme razı olmak değil;

hakkı incitmeden haykırmaktır.

Tevekkül susmak değildir.

Doğruyu söyleyip

sonrasını Hakk’a bırakmaktır.

Hak, sessiz kalanlarla değil,

bedel ödeyenlerle yürür.

Bir toplum sustuğunda

zalim çoğalır.

Adalet sıradanlaşır.

Vicdan körelir.

Ve kötülük düzen olur.

Bir ses,

bir itiraz,

bir duruş

bir çağın yönünü değiştirebilir.

Hakikat kalabalık istemez;

şahit ister.

Bu yüzden susma.

Gördüğün zulmü normalleştirme.

Haksızlığı konforuna feda etme.

Payına düşen doğruyu savun.

Çünkü insanın boynuna

yalnızca yaptıklarının değil;

sustuğu için büyüyen

her kötülüğün vebali de asılır.

Tarihçi Viranşehir

Bilal YUMRU